در سال ۲۰۰۴، اندی رابین تماسی فوری را با دوست خود، استیو پرلمن برقرار کرد؛ استارت آپ او به نام «اندروید»، اوضاع مالی خوبی نداشت و هرچند درخواست پول برایش سخت بود، اما مجبور شد از پرلمن چنین تقاضایی داشته باشد.
نقدینگی استارت آپ رابین به اتمام رسیده بود و سرمایه گذاران نیز علاقه ای به صرف پول در اندروید نشان نمی دادند. پرلمن قبول کرد که به سرعت مقداری پول را به او برساند. رابین با نگرانی به گفت: «هرچقدر سریع تر، بهتر»؛ مدتی می شد که رابین کرایه دفتر اندروید را نپرداخته و صاحب ملک نیز بارها وی را به شکایت و انجام اقدام قانونی تهدید کرده بود.