نشریه‌ی الکترونیکی رایانا

در این مطلب می‌خواهیم به لایه اینترنت(IP) بپردازیم.

لایه اینترنت(IP):

جوهرۀ اینترنت به گونه‌ای شکل گرفته است که مجموعه‌ای از شبکه‌های خودمختار را به همدیگر وصل می‌نماید. هیچگونه ساختار حقیقی و ثابتی نمی‌توان برای اینترنت متصوّر شد. این نکته را بایستی یادآور شویم که در قسمت“زیرشبکه” از شبکۀ اینترنت تعدادی از خطوط ارتباطی با پهنای بـاند (نـرخ ارسال) بسیار بالا و مسیریاب‌های بسیار سریع و هوشمند ، برای پیکرۀ شبکۀ جهانیِ اینترنت یک “سـتون فقرات”  تشکیل داده است. شبکه‌های منطقه‌ای و محلّی پــیرامون ایـن سـتون فقـرات شـکل گرفتـه و ترافیک دادۀ آنها به نحوی از این ستون فقرات خواهد گذشت. ستون فقرات در شبکۀ اینــترنت کـه بـا سرمایه گذاری عظیمی در آمریکا، اروپا و قسمت‌هایی از اقیانوسیه و آسیا ایجاد شده است حجــم بسـیار وسیعی از بسته‌های اطلاعاتی را در هر ثانیه حمل می‌کنند و اکثر شبکه‌های منطقه‌ای و محلی یــا ارائـه دهندگان سرویس‌های اینترنت به نحوی با یکی از گره‌های این ستون فقرات در ارتباطند. قراردادی که حمل و تردّد بسـته‌های اطلاعـاتی و همچنیـن مسیریابی صحیح آنها را از مبدأ بــه مقصـد ، مدیریّـت و سـازماندهی می‌نمـاید پروتکـلIP  نـام دارد. درحقیقت پروتکل IP  کـه روی تمـام ماشـین‌های شـبکه اینـترنت وجـود دارد بسـته‌های اطلاعـاتی(بسته‌هایIP) را از مبداء تا مقصد هدایت می‌نماید ، فارغ از آنکه آیا ماشین‌های مبدأ و مقصــد روی یـک شبکه هستند یا چندین شبکۀ دیگر بین آنها واقع شده است. ساده ترین تعریف برای پروتکل IP روی شبکۀ اینترنت بصورت زیر خلاصه می‌شود: لایۀ IP یک واحد از داده‌ها را از لایۀ بالاتر تحویل می‌گیرد؛ به این واحــد اطلاعـات معمـولاً یـک “دیتاگرام” گفته می‌شود. امکان دارد طول این دیتاگرام بزرگ باشد ، در چنین موردی لایــۀ IP آنـرا بـه  واحدهای کوچکتری که هر کدام “قطعه”   نام دارد شکسته و با تشکیل یک بستۀ IP به ازای هر قطعه، که هر کدام اطلاعات لازم برای طی مسیر در شبکه را به آنها اضافه می‌کند و سپس آنـها را روی شـبکه بـه جریـان می‌اندازد؛ هر مسیریاب با بررسی و پردازش بسته‌ها ، آنها را تا مقصد هدایت می‌کنـد. پروتکل IP مجبور است هنگام قطعه قطعـه کـردن یـک دیتاگرام ، برای کلّ آن یک شمارۀ مشخصه و برای هر قطعه یک شمارۀ ترتیــب در نظـر بگـیرد تـا آن دیتاگرام بتواند در مقصد برای تحویل به لایۀ بالاتر یعنی لایۀ انتقال بازسازی شود. (مجـدداً تـأکید می‌کنیـم کـه در ایـن مبحـث، دیتـاگـرام یـک واحـد اطلاعـات اسـت کـه بـــه صورت یکجا از لایـۀ IP  بـه لایـۀ انتقـال تحویـل داده می‌شـود یـا بـالعکس لایـه انتقـال آنـرا جـهت ارسال روی شبکه به لایــۀ IP تحویـل داده و ممکـن اسـت شکسـته شـود).

در کنار پروتکل IP چندین پروتکل دیگر مثل ICMP, ARP , RARP ,RIP و ... تعریـف شـده کـه پروتکل IP را در عملکرد بهتر ، مسیریابی صحیح، مدیریــت خطاهـای احتمـالی یـا کشـف آدرس‌های ناشناخته کمک می‌کنند. توانایی‌هایی که پروتکل IP و پروتکل‌های جانبی آن عرضه می‌کنند این امکان را فراهــم آورده اسـت که تمام شبکه‌ها و ابزارهای شبکه‌ای (مثل ماشــین‌های میزبـان ، مسـیریاب‌ها ، پل‌ها ، و... ) فـارغ از نـوع ماشین و نوع سخت افزار و حتی با وجود تفاوت در سیستم عامل مورد استفادۀ آنها ، بتوانند بسـته‌های IP  را با یکدیگر مبادله کنند. پروتکل IP ساختاری استاندارد دارد و به هیچ سخت افزار یا سیستم عامل خاصّ وابسته نیست.

در مطلب بعد به قالب یک بسته IP می‌پردازیم.

"کای" با IP:

هر شنبه منتظر مطلبی در این مورد باشید